คำขอโทด...จากผู้ชายคนนี้

เนื้อเรื่อง

ผมตัดสินใจเลือกทาง..เดินในทางที่ผมต้องการ….แต่
ผมก็ไม่อาจจะคาดการณ์ได้เลยว่าทางเดินที่ผมเลือก มันดีที่สุดสำหรับผมแล้วจริง ๆ
...........
ผมพึ่งทำให้.....ผู้หญิงที่รัก ผมมากที่สุด..ช้ำใจ...และเธอก็คง..ไม่เข้าใจเหตุผลของผมหรอก
ผมคบกับเธอมา 5 ปี มันเป็น 5 ปีที่มีความสุขนะ.....
เธอเป็นผู้หญิงที่น่ารัก...นิสัยดี....
ไม่ขี้น้อยใจ...ไม่ขี้งอน...เอาใจเก่ง
คุยสนุก...ชอบดูการ์ตูน...อาจดูเธอ ต๊องๆ เป็นบางที
ขี้อ้อน....ว่าง่าย และก็ไม่เรื่องมาก...
ที่สำคัญ เธอรักผมมากที่สุด
............
.............
มาถึงวันนี้ ถ้าหากถามว่าผมเสียใจไหมที่คบกับเธอ ผมตอบได้เลย ว่าไม่เคยคิดว่ามีคำนั้นอยู่ในหัวของผมเลย
เธอออกจะน่ารักซะขนาดนั้น
.............
ทางบ้านของผม....รุมรักเธอกันหมดทุกคน..(บางทีผมก็แอบน้อยใจ ดูเหมือนทุกคนจะรักเธอ มากกว่าผมซะอีก)
.............
แต่แล้ว...ผมก็เลือก...ที่จะทิ้งเธอ
..............
วันที่ผม บอกเธอ ..... เธอนั่งร้องไห้.....
มันนานนะ...ที่เห็นน้ำตาเธอไหล .... เธอร้องไห้ และก็ร้องไห้ ....เธอถามเหตุผลว่าเธอทำตัวไม่ดีตรงไหน..ผมจึงเลือกที่จะทำกับเธอแบบนี้.....
..............
ผมตอบไม่ได้....
เธอไม่ได้ทำตัวไม่ดี....แต่ผมต่างหาก...ที่มันแย่เอง
...............
...............
ผมเลือกที่เดินจากเธอไป....เพียงเพราะ..คนที่ผมเคยรักเค้ากลับมา
มันไม่ใช่เรื่องแปลกหรอก เธอไม่ใช่คนแรกที่ผมคบด้วย (เรื่องนี้เธอก็รู้อยู่)
เพียงเพราะผมตัดใจจากรักแรกของผมไม่ได้...เมื่อเธอคนนั้นกลับมา ผมจึงไม่รอช้า ที่จะย้อนกลับมาหาเธออีกครั้ง
ผมรู้เสมอว่า การกลับมาครั้งนี้ อาจดูเสี่ยง แต่ผมอยากจะขอเสี่ยงดู
เธอเคยหนีผมไปครั้งนึง....เพราะตอนนั้นเธอไม่เห็นค่าของผม...แต่ตอนนี้เธอกลับมา......
และผมหวังว่า ผมจะทำให้เธอไม่หนีไปไหนได้อีก.....
...............
...............
มาถึงวันนี้ ผม ก็เลือกคนที่ผมรอคอยมานาน
ผมรู้ว่ามันเป็นการกระทำที่แย่มากๆ อันนี้ผมรู้ดี
...แต่ผมห้ามใจตัวเองไม่ได้หรอก...
...............
ตอนนี้ ทางบ้านผมเอง ยังรับกับการตัดสินใจของผมไม่ได้เลย ทุก ๆ คน ยังคงไม่เข้าใจ
...............
นับจากวันที่ผมทำให้เธอร้องไห้จนถึงวันนี้ ก็เกือบจะสามเดือนแล้ว
เธอไม่ติดต่อมาหาผมอีกเลย ผมโทรไปหาเธอก็ตัดสายทิ้ง
และตอนนี้เธอก็เปลี่ยนเบอร์ไปแล้ว......
.............
แค่ผมทิ้งเธอผมก็รู้สึกแย่ มาก พอแล้ว
และยิ่งขาดการติดต่อจากเธอขนาดนี้....ผมยิ่งรู้สึกแย่มากกว่าอีก...
เพราะผมไม่สามารถรู้ได้เลยว่าตอนนี้ เธอเป็นอย่างไรบ้าง....ผมอยากให้เธอรู้ไว้...เธอไม่ได้เป็นคนไม่ดี...คนที่ไม่ดีคือผมต่างหาก
..............
มันอาจจะสายเกินไปที่จะขอโทษเธอ
เพราะวันที่ผมพูดคำนี้ กับเธอ เธอร้องไห้ และบอกว่า คำพูดคำนี้ เธอไม่อยากจะฟัง...ไม่ต้องมาขอโทษเธอ
แต่ผมก็ยังอยากให้เธอรับรู้ อีกครั้งว่า ผมขอโทษเธอจริงๆ...
เธอไม่จำเป็นต้องให้อภัยผมหรอก....เพราะมันมีค่าเกินไปสำหรับผม....
.................
ุผมแอบเปิด เมล์ ของเธอดู ....เธอไม่ยอมเข้ามาเช็ค เมล์ นับตั้งแต่วันนั้น
ข้อความทุกข้อความที่ผมส่งไปหาเธอยังอยู่คบถ้วน ไม่ถูกลบ และไม่เปิดอ่าน
เธอคงเกลียดผมมากจริง ๆ
.................
ผมรู้ว่าเธอชอบเล่น เน็ต ผมหวังเสมอว่าเธออาจจะมาพบบทความของผมโดยบังเอิญก็ได้
ผมไม่ได้หวังให้เธอเข้าใจผมหรอก......
แค่...
ผมอยากรับรู้ข่าวจากเธอบ้างเท่านั้น ...
อยากให้เธอกลับมาเป็นผู้หญิงที่น่ารัก สดใส คุยเก่ง คนเดิม...คนที่ผมเคยรู้จัก
แม้...
ต่อจากนี้เธอคงไม่อยากจะรู้จักผมแล้วก็ตาม....
................
ผมภาวนาอยู่ลึกๆในใจ ขอให้เธอ...ได้รับรู้ความในใจของผมบ้างก็เท่านั้น
.................
คำขอโทษจากผู้ชายคนนี้....ไม่ได้หวัง...ให้เธออภัย...แต่ขอให้เธอเข้าใจ คนที่มันเลวไม่ใช่เธอ ..แต่เป็นผู้ชายคนนี้ต่างหาก


(ปล. ถ้าคุณรู้จักเธอ..ฝากบอกเธอด้วย..ผมขอโทษจริงๆ)